OSLIN - Es
Red Abierta de Información Léxica

desalar - verbo

de·sa·lar

Indicativo
Presente Pretérito Imperfecto Futuro Simple Pretérito Perfecto
desalo / desalo
desalas / desalás / desalás / desalas
desala / desala
desalamos / desalamos
desaláis / desaláis
desalan / desalan
desalaba / desalaba
desalabas / desalabas
desalaba / desalaba
desalábamos / desalábamos
desalabais / desalabais
desalaban / desalaban
desalaré / desalaré
desalarás / desalarás
desalará / desalará
desalaremos / desalaremos
desalaréis / desalaréis
desalarán / desalarán
desalé / desalé
desalaste / desalaste
desaló / desaló
desalamos / desalamos
desalasteis / desalasteis
desalaron / desalaron
Subjuntivo Imperativo Condicional
Presente Pretérito Perfecto
desale / desale
desales / desales
desale / desale
desalemos / desalemos
desaléis / desaléis
desalen / desalen
desalara / desalara / desalase / desalase
desalaras / desalaras / desalases / desalases
desalara / desalara / desalase / desalase
desaláramos / desaláramos / desalásemos / desalásemos
desalarais / desalarais / desalaseis / desalaseis
desalaran / desalaran / desalasen / desalasen
desalare / desalare
desalares / desalares
desalare / desalare
desaláremos / desaláremos
desalareis / desalareis
desalaren / desalaren

desala / desala
desalá / desalá

desalad / desalad
desalen / desalen
desalaría / desalaría
desalarías / desalarías
desalaría / desalaría
desalaríamos / desalaríamos
desalaríais / desalaríais
desalarían / desalarían
Infinitivodesalar / desalar
Gerundiodesalando / desalando
Participio
desalado / desaladodesalada / desalada
desalados / desaladosdesaladas / desaladas

Flexiona como: amar

forma nominal : desalado, desalación

forma adjetival : desalado

Palabra atestada en Diccionario de la lengua española