OSLIN - Es
Red Abierta de Información Léxica

desajuntar - verbo

de·sa·jun·tar

Indicativo
Presente Pretérito Imperfecto Futuro Simple Pretérito Perfecto
desajunto
desajuntas / desajuntás
desajunta
desajuntamos
desajuntáis
desajuntan
desajuntaba
desajuntabas
desajuntaba
desajuntábamos
desajuntabais
desajuntaban
desajuntaré
desajuntarás
desajuntará
desajuntaremos
desajuntaréis
desajuntarán
desajunté
desajuntaste
desajuntó
desajuntamos
desajuntasteis
desajuntaron
Subjuntivo Imperativo Condicional
Presente Pretérito Perfecto
desajunte
desajuntes
desajunte
desajuntemos
desajuntéis
desajunten
desajuntara / desajuntase
desajuntaras / desajuntases
desajuntara / desajuntase
desajuntáramos / desajuntásemos
desajuntarais / desajuntaseis
desajuntaran / desajuntasen
desajuntare
desajuntares
desajuntare
desajuntáremos
desajuntareis
desajuntaren

desajunta
desajuntá

desajuntad
desajunten
desajuntaría
desajuntarías
desajuntaría
desajuntaríamos
desajuntaríais
desajuntarían
Infinitivodesajuntar
Gerundiodesajuntando
Participio
desajuntadodesajuntada
desajuntadosdesajuntadas

Flexiona como: amar

Palabra atestada en Diccionario de la lengua española