OSLIN - Es
Red Abierta de Información Léxica

desafijar - verbo

de·sa·fi·jar

Indicativo
Presente Pretérito Imperfecto Futuro Simple Pretérito Perfecto
desafijo
desafijas / desafijás
desafija
desafijamos
desafijáis
desafijan
desafijaba
desafijabas
desafijaba
desafijábamos
desafijabais
desafijaban
desafijaré
desafijarás
desafijará
desafijaremos
desafijaréis
desafijarán
desafijé
desafijaste
desafijó
desafijamos
desafijasteis
desafijaron
Subjuntivo Imperativo Condicional
Presente Pretérito Perfecto
desafije
desafijes
desafije
desafijemos
desafijéis
desafijen
desafijara / desafijase
desafijaras / desafijases
desafijara / desafijase
desafijáramos / desafijásemos
desafijarais / desafijaseis
desafijaran / desafijasen
desafijare
desafijares
desafijare
desafijáremos
desafijareis
desafijaren

desafija
desafijá

desafijad
desafijen
desafijaría
desafijarías
desafijaría
desafijaríamos
desafijaríais
desafijarían
Infinitivodesafijar
Gerundiodesafijando
Participio
desafijadodesafijada
desafijadosdesafijadas

Flexiona como: amar

Palabra atestada en Diccionario de la lengua española