OSLIN - Es
Red Abierta de Información Léxica

denguear - verbo

den·gue·ar

Indicativo
Presente Pretérito Imperfecto Futuro Simple Pretérito Perfecto
dengueo
dengueas / dengueás
denguea
dengueamos
dengueáis
denguean
dengueaba
dengueabas
dengueaba
dengueábamos
dengueabais
dengueaban
denguearé
denguearás
dengueará
denguearemos
denguearéis
denguearán
dengueé
dengueaste
dengueó
dengueamos
dengueasteis
denguearon
Subjuntivo Imperativo Condicional
Presente Pretérito Perfecto
denguee
denguees
denguee
dengueemos
dengueéis
dengueen
dengueara / denguease
denguearas / dengueases
dengueara / denguease
dengueáramos / dengueásemos
denguearais / dengueaseis
denguearan / dengueasen
dengueare
dengueares
dengueare
dengueáremos
dengueareis
denguearen

denguea
dengueá

denguead
dengueen
denguearía
denguearías
denguearía
denguearíamos
denguearíais
denguearían
Infinitivodenguear
Gerundiodengueando
Participio
dengueadodengueada
dengueadosdengueadas

Flexiona como: amar

Palabra atestada en Diccionario de la lengua española