OSLIN - Es
Red Abierta de Información Léxica

demeritar - verbo

de·me·ri·tar

Indicativo
Presente Pretérito Imperfecto Futuro Simple Pretérito Perfecto
demerito
demeritas / demeritás
demerita
demeritamos
demeritáis
demeritan
demeritaba
demeritabas
demeritaba
demeritábamos
demeritabais
demeritaban
demeritaré
demeritarás
demeritará
demeritaremos
demeritaréis
demeritarán
demerité
demeritaste
demeritó
demeritamos
demeritasteis
demeritaron
Subjuntivo Imperativo Condicional
Presente Pretérito Perfecto
demerite
demerites
demerite
demeritemos
demeritéis
demeriten
demeritara / demeritase
demeritaras / demeritases
demeritara / demeritase
demeritáramos / demeritásemos
demeritarais / demeritaseis
demeritaran / demeritasen
demeritare
demeritares
demeritare
demeritáremos
demeritareis
demeritaren

demerita
demeritá

demeritad
demeriten
demeritaría
demeritarías
demeritaría
demeritaríamos
demeritaríais
demeritarían
Infinitivodemeritar
Gerundiodemeritando
Participio
demeritadodemeritada
demeritadosdemeritadas

Flexiona como: amar

Palabra atestada en Diccionario de la lengua española