OSLIN - Es
Red Abierta de Información Léxica

chantajear - verbo

chan·ta·je·ar

Indicativo
Presente Pretérito Imperfecto Futuro Simple Pretérito Perfecto
chantajeo
chantajeas / chantajeás
chantajea
chantajeamos
chantajeáis
chantajean
chantajeaba
chantajeabas
chantajeaba
chantajeábamos
chantajeabais
chantajeaban
chantajearé
chantajearás
chantajeará
chantajearemos
chantajearéis
chantajearán
chantajeé
chantajeaste
chantajeó
chantajeamos
chantajeasteis
chantajearon
Subjuntivo Imperativo Condicional
Presente Pretérito Perfecto
chantajee
chantajees
chantajee
chantajeemos
chantajeéis
chantajeen
chantajeara / chantajease
chantajearas / chantajeases
chantajeara / chantajease
chantajeáramos / chantajeásemos
chantajearais / chantajeaseis
chantajearan / chantajeasen
chantajeare
chantajeares
chantajeare
chantajeáremos
chantajeareis
chantajearen

chantajea
chantajeá

chantajead
chantajeen
chantajearía
chantajearías
chantajearía
chantajearíamos
chantajearíais
chantajearían
Infinitivochantajear
Gerundiochantajeando
Participio
chantajeadochantajeada
chantajeadoschantajeadas

Flexiona como: amar

Palabra atestada en Diccionario de la lengua española