OSLIN - Es
Red Abierta de Información Léxica

cuñar - verbo

cu·ñar

Indicativo
Presente Pretérito Imperfecto Futuro Simple Pretérito Perfecto
cuño
cuñas / cuñás
cuña
cuñamos
cuñáis
cuñan
cuñaba
cuñabas
cuñaba
cuñábamos
cuñabais
cuñaban
cuñaré
cuñarás
cuñará
cuñaremos
cuñaréis
cuñarán
cuñé
cuñaste
cuñó
cuñamos
cuñasteis
cuñaron
Subjuntivo Imperativo Condicional
Presente Pretérito Perfecto
cuñe
cuñes
cuñe
cuñemos
cuñéis
cuñen
cuñara / cuñase
cuñaras / cuñases
cuñara / cuñase
cuñáramos / cuñásemos
cuñarais / cuñaseis
cuñaran / cuñasen
cuñare
cuñares
cuñare
cuñáremos
cuñareis
cuñaren

cuña
cuñá

cuñad
cuñen
cuñaría
cuñarías
cuñaría
cuñaríamos
cuñaríais
cuñarían
Infinitivocuñar
Gerundiocuñando
Participio
cuñadocuñada
cuñadoscuñadas

Flexiona como: amar

Palabra atestada en Diccionario de la lengua española