OSLIN - Es
Red Abierta de Información Léxica

cuaresmar - verbo

cua·res·mar

Indicativo
Presente Pretérito Imperfecto Futuro Simple Pretérito Perfecto
cuaresmo
cuaresmas / cuaresmás
cuaresma
cuaresmamos
cuaresmáis
cuaresman
cuaresmaba
cuaresmabas
cuaresmaba
cuaresmábamos
cuaresmabais
cuaresmaban
cuaresmaré
cuaresmarás
cuaresmará
cuaresmaremos
cuaresmaréis
cuaresmarán
cuaresmé
cuaresmaste
cuaresmó
cuaresmamos
cuaresmasteis
cuaresmaron
Subjuntivo Imperativo Condicional
Presente Pretérito Perfecto
cuaresme
cuaresmes
cuaresme
cuaresmemos
cuaresméis
cuaresmen
cuaresmara / cuaresmase
cuaresmaras / cuaresmases
cuaresmara / cuaresmase
cuaresmáramos / cuaresmásemos
cuaresmarais / cuaresmaseis
cuaresmaran / cuaresmasen
cuaresmare
cuaresmares
cuaresmare
cuaresmáremos
cuaresmareis
cuaresmaren

cuaresma
cuaresmá

cuaresmad
cuaresmen
cuaresmaría
cuaresmarías
cuaresmaría
cuaresmaríamos
cuaresmaríais
cuaresmarían
Infinitivocuaresmar
Gerundiocuaresmando
Participio
cuaresmadocuaresmada
cuaresmadoscuaresmadas

Flexiona como: amar

Palabra atestada en Diccionario de la lengua española