OSLIN - Es
Red Abierta de Información Léxica

afumar - verbo

a·fu·mar

Indicativo
Presente Pretérito Imperfecto Futuro Simple Pretérito Perfecto
afumo
afumas / afumás
afuma
afumamos
afumáis
afuman
afumaba
afumabas
afumaba
afumábamos
afumabais
afumaban
afumaré
afumarás
afumará
afumaremos
afumaréis
afumarán
afumé
afumaste
afumó
afumamos
afumasteis
afumaron
Subjuntivo Imperativo Condicional
Presente Pretérito Perfecto
afume
afumes
afume
afumemos
afuméis
afumen
afumara / afumase
afumaras / afumases
afumara / afumase
afumáramos / afumásemos
afumarais / afumaseis
afumaran / afumasen
afumare
afumares
afumare
afumáremos
afumareis
afumaren

afuma
afumá

afumad
afumen
afumaría
afumarías
afumaría
afumaríamos
afumaríais
afumarían
Infinitivoafumar
Gerundioafumando
Participio
afumadoafumada
afumadosafumadas

Flexiona como: amar

Palabra atestada en Diccionario de la lengua española