OSLIN - Es
Red Abierta de Información Léxica

cotorrear - verbo

co·to·rre·ar

Indicativo
Presente Pretérito Imperfecto Futuro Simple Pretérito Perfecto
cotorreo
cotorreas / cotorreás
cotorrea
cotorreamos
cotorreáis
cotorrean
cotorreaba
cotorreabas
cotorreaba
cotorreábamos
cotorreabais
cotorreaban
cotorrearé
cotorrearás
cotorreará
cotorrearemos
cotorrearéis
cotorrearán
cotorreé
cotorreaste
cotorreó
cotorreamos
cotorreasteis
cotorrearon
Subjuntivo Imperativo Condicional
Presente Pretérito Perfecto
cotorree
cotorrees
cotorree
cotorreemos
cotorreéis
cotorreen
cotorreara / cotorrease
cotorrearas / cotorreases
cotorreara / cotorrease
cotorreáramos / cotorreásemos
cotorrearais / cotorreaseis
cotorrearan / cotorreasen
cotorreare
cotorreares
cotorreare
cotorreáremos
cotorreareis
cotorrearen

cotorrea
cotorreá

cotorread
cotorreen
cotorrearía
cotorrearías
cotorrearía
cotorrearíamos
cotorrearíais
cotorrearían
Infinitivocotorrear
Gerundiocotorreando
Participio
cotorreadocotorreada
cotorreadoscotorreadas

Flexiona como: amar

forma nominal : cotorreo

Palabra atestada en Diccionario de la lengua española