OSLIN - Es
Red Abierta de Información Léxica

costribar - verbo

cos·tri·bar

Indicativo
Presente Pretérito Imperfecto Futuro Simple Pretérito Perfecto
costribo
costribas / costribás
costriba
costribamos
costribáis
costriban
costribaba
costribabas
costribaba
costribábamos
costribabais
costribaban
costribaré
costribarás
costribará
costribaremos
costribaréis
costribarán
costribé
costribaste
costribó
costribamos
costribasteis
costribaron
Subjuntivo Imperativo Condicional
Presente Pretérito Perfecto
costribe
costribes
costribe
costribemos
costribéis
costriben
costribara / costribase
costribaras / costribases
costribara / costribase
costribáramos / costribásemos
costribarais / costribaseis
costribaran / costribasen
costribare
costribares
costribare
costribáremos
costribareis
costribaren

costriba
costribá

costribad
costriben
costribaría
costribarías
costribaría
costribaríamos
costribaríais
costribarían
Infinitivocostribar
Gerundiocostribando
Participio
costribadocostribada
costribadoscostribadas

Flexiona como: amar

forma nominal : costribación

Palabra atestada en Diccionario de la lengua española