OSLIN - Es
Red Abierta de Información Léxica

afortalar - verbo

a·for·ta·lar

Indicativo
Presente Pretérito Imperfecto Futuro Simple Pretérito Perfecto
afortalo
afortalas / afortalás
afortala
afortalamos
afortaláis
afortalan
afortalaba
afortalabas
afortalaba
afortalábamos
afortalabais
afortalaban
afortalaré
afortalarás
afortalará
afortalaremos
afortalaréis
afortalarán
afortalé
afortalaste
afortaló
afortalamos
afortalasteis
afortalaron
Subjuntivo Imperativo Condicional
Presente Pretérito Perfecto
afortale
afortales
afortale
afortalemos
afortaléis
afortalen
afortalara / afortalase
afortalaras / afortalases
afortalara / afortalase
afortaláramos / afortalásemos
afortalarais / afortalaseis
afortalaran / afortalasen
afortalare
afortalares
afortalare
afortaláremos
afortalareis
afortalaren

afortala
afortalá

afortalad
afortalen
afortalaría
afortalarías
afortalaría
afortalaríamos
afortalaríais
afortalarían
Infinitivoafortalar
Gerundioafortalando
Participio
afortaladoafortalada
afortaladosafortaladas

Flexiona como: amar

Palabra atestada en Diccionario de la lengua española