OSLIN - Es
Red Abierta de Información Léxica

corcovear - verbo

cor·co·ve·ar

Indicativo
Presente Pretérito Imperfecto Futuro Simple Pretérito Perfecto
corcoveo
corcoveas / corcoveás
corcovea
corcoveamos
corcoveáis
corcovean
corcoveaba
corcoveabas
corcoveaba
corcoveábamos
corcoveabais
corcoveaban
corcovearé
corcovearás
corcoveará
corcovearemos
corcovearéis
corcovearán
corcoveé
corcoveaste
corcoveó
corcoveamos
corcoveasteis
corcovearon
Subjuntivo Imperativo Condicional
Presente Pretérito Perfecto
corcovee
corcovees
corcovee
corcoveemos
corcoveéis
corcoveen
corcoveara / corcovease
corcovearas / corcoveases
corcoveara / corcovease
corcoveáramos / corcoveásemos
corcovearais / corcoveaseis
corcovearan / corcoveasen
corcoveare
corcoveares
corcoveare
corcoveáremos
corcoveareis
corcovearen

corcovea
corcoveá

corcovead
corcoveen
corcovearía
corcovearías
corcovearía
corcovearíamos
corcovearíais
corcovearían
Infinitivocorcovear
Gerundiocorcoveando
Participio
corcoveadocorcoveada
corcoveadoscorcoveadas

Flexiona como: amar

Palabra atestada en Diccionario de la lengua española