OSLIN - Es
Red Abierta de Información Léxica

corcar - verbo

cor·car

Indicativo
Presente Pretérito Imperfecto Futuro Simple Pretérito Perfecto
corco
corcas / corcás
corca
corcamos
corcáis
corcan
corcaba
corcabas
corcaba
corcábamos
corcabais
corcaban
corcaré
corcarás
corcará
corcaremos
corcaréis
corcarán
corqué
corcaste
corcó
corcamos
corcasteis
corcaron
Subjuntivo Imperativo Condicional
Presente Pretérito Perfecto
corque
corques
corque
corquemos
corquéis
corquen
corcara / corcase
corcaras / corcases
corcara / corcase
corcáramos / corcásemos
corcarais / corcaseis
corcaran / corcasen
corcare
corcares
corcare
corcáremos
corcareis
corcaren

corca
corcá

corcad
corquen
corcaría
corcarías
corcaría
corcaríamos
corcaríais
corcarían
Infinitivocorcar
Gerundiocorcando
Participio
corcadocorcada
corcadoscorcadas

Flexiona como: secar

Palabra atestada en Diccionario de la lengua española