OSLIN - Es
Red Abierta de Información Léxica

coquear - verbo

co·que·ar

Indicativo
Presente Pretérito Imperfecto Futuro Simple Pretérito Perfecto
coqueo
coqueas / coqueás
coquea
coqueamos
coqueáis
coquean
coqueaba
coqueabas
coqueaba
coqueábamos
coqueabais
coqueaban
coquearé
coquearás
coqueará
coquearemos
coquearéis
coquearán
coqueé
coqueaste
coqueó
coqueamos
coqueasteis
coquearon
Subjuntivo Imperativo Condicional
Presente Pretérito Perfecto
coquee
coquees
coquee
coqueemos
coqueéis
coqueen
coqueara / coquease
coquearas / coqueases
coqueara / coquease
coqueáramos / coqueásemos
coquearais / coqueaseis
coquearan / coqueasen
coqueare
coqueares
coqueare
coqueáremos
coqueareis
coquearen

coquea
coqueá

coquead
coqueen
coquearía
coquearías
coquearía
coquearíamos
coquearíais
coquearían
Infinitivocoquear
Gerundiocoqueando
Participio
coqueadocoqueada
coqueadoscoqueadas

Flexiona como: amar

Palabra atestada en Diccionario de la lengua española