OSLIN - Es
Red Abierta de Información Léxica

copinar - verbo

co·pi·nar

Indicativo
Presente Pretérito Imperfecto Futuro Simple Pretérito Perfecto
copino
copinas / copinás
copina
copinamos
copináis
copinan
copinaba
copinabas
copinaba
copinábamos
copinabais
copinaban
copinaré
copinarás
copinará
copinaremos
copinaréis
copinarán
copiné
copinaste
copinó
copinamos
copinasteis
copinaron
Subjuntivo Imperativo Condicional
Presente Pretérito Perfecto
copine
copines
copine
copinemos
copinéis
copinen
copinara / copinase
copinaras / copinases
copinara / copinase
copináramos / copinásemos
copinarais / copinaseis
copinaran / copinasen
copinare
copinares
copinare
copináremos
copinareis
copinaren

copina
copiná

copinad
copinen
copinaría
copinarías
copinaría
copinaríamos
copinaríais
copinarían
Infinitivocopinar
Gerundiocopinando
Participio
copinadocopinada
copinadoscopinadas

Flexiona como: amar

Palabra atestada en Diccionario de la lengua española