OSLIN - Es
Red Abierta de Información Léxica

copear - verbo

co·pe·ar

Indicativo
Presente Pretérito Imperfecto Futuro Simple Pretérito Perfecto
copeo
copeas / copeás
copea
copeamos
copeáis
copean
copeaba
copeabas
copeaba
copeábamos
copeabais
copeaban
copearé
copearás
copeará
copearemos
copearéis
copearán
copeé
copeaste
copeó
copeamos
copeasteis
copearon
Subjuntivo Imperativo Condicional
Presente Pretérito Perfecto
copee
copees
copee
copeemos
copeéis
copeen
copeara / copease
copearas / copeases
copeara / copease
copeáramos / copeásemos
copearais / copeaseis
copearan / copeasen
copeare
copeares
copeare
copeáremos
copeareis
copearen

copea
copeá

copead
copeen
copearía
copearías
copearía
copearíamos
copearíais
copearían
Infinitivocopear
Gerundiocopeando
Participio
copeadocopeada
copeadoscopeadas

Flexiona como: amar

forma nominal : copeo

Palabra atestada en Diccionario de la lengua española