Red Abierta de Información Léxica
coñear - verbo
| Indicativo | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Presente | Pretérito Imperfecto | Futuro Simple | Pretérito Perfecto | ||
| coñeo coñeas / coñeás coñea coñeamos coñeáis coñean | coñeaba coñeabas coñeaba coñeábamos coñeabais coñeaban | coñearé coñearás coñeará coñearemos coñearéis coñearán | coñeé coñeaste coñeó coñeamos coñeasteis coñearon | ||
| Subjuntivo | Imperativo | Condicional | |||
| Presente | Pretérito Perfecto | ||||
| coñee coñees coñee coñeemos coñeéis coñeen | coñeara / coñease coñearas / coñeases coñeara / coñease coñeáramos / coñeásemos coñearais / coñeaseis coñearan / coñeasen | coñeare coñeares coñeare coñeáremos coñeareis coñearen | coñea coñeá coñead coñeen | coñearía coñearías coñearía coñearíamos coñearíais coñearían | |
| Infinitivo | coñear | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| Gerundio | coñeando | ||||
| Participio |
|
Flexiona como: amar
Palabra atestada en Diccionario de la lengua española