OSLIN - Es
Red Abierta de Información Léxica

coñear - verbo

co·ñe·ar

Indicativo
Presente Pretérito Imperfecto Futuro Simple Pretérito Perfecto
coñeo
coñeas / coñeás
coñea
coñeamos
coñeáis
coñean
coñeaba
coñeabas
coñeaba
coñeábamos
coñeabais
coñeaban
coñearé
coñearás
coñeará
coñearemos
coñearéis
coñearán
coñeé
coñeaste
coñeó
coñeamos
coñeasteis
coñearon
Subjuntivo Imperativo Condicional
Presente Pretérito Perfecto
coñee
coñees
coñee
coñeemos
coñeéis
coñeen
coñeara / coñease
coñearas / coñeases
coñeara / coñease
coñeáramos / coñeásemos
coñearais / coñeaseis
coñearan / coñeasen
coñeare
coñeares
coñeare
coñeáremos
coñeareis
coñearen

coñea
coñeá

coñead
coñeen
coñearía
coñearías
coñearía
coñearíamos
coñearíais
coñearían
Infinitivocoñear
Gerundiocoñeando
Participio
coñeadocoñeada
coñeadoscoñeadas

Flexiona como: amar

Palabra atestada en Diccionario de la lengua española