OSLIN - Es
Red Abierta de Información Léxica

convoyar - verbo

con·vo·yar

Indicativo
Presente Pretérito Imperfecto Futuro Simple Pretérito Perfecto
convoyo
convoyas / convoyás
convoya
convoyamos
convoyáis
convoyan
convoyaba
convoyabas
convoyaba
convoyábamos
convoyabais
convoyaban
convoyaré
convoyarás
convoyará
convoyaremos
convoyaréis
convoyarán
convoyé
convoyaste
convoyó
convoyamos
convoyasteis
convoyaron
Subjuntivo Imperativo Condicional
Presente Pretérito Perfecto
convoye
convoyes
convoye
convoyemos
convoyéis
convoyen
convoyara / convoyase
convoyaras / convoyases
convoyara / convoyase
convoyáramos / convoyásemos
convoyarais / convoyaseis
convoyaran / convoyasen
convoyare
convoyares
convoyare
convoyáremos
convoyareis
convoyaren

convoya
convoyá

convoyad
convoyen
convoyaría
convoyarías
convoyaría
convoyaríamos
convoyaríais
convoyarían
Infinitivoconvoyar
Gerundioconvoyando
Participio
convoyadoconvoyada
convoyadosconvoyadas

Flexiona como: amar

Palabra atestada en Diccionario de la lengua española