OSLIN - Es
Red Abierta de Información Léxica

contundir - verbo

con·tun·dir

Indicativo
Presente Pretérito Imperfecto Futuro Simple Pretérito Perfecto
contundo
contundes / contundís
contunde
contundimos
contundís
contunden
contundía
contundías
contundía
contundíamos
contundíais
contundían
contundiré
contundirás
contundirá
contundiremos
contundiréis
contundirán
contundí
contundiste
contundió
contundimos
contundisteis
contundieron
Subjuntivo Imperativo Condicional
Presente Pretérito Perfecto
contunda
contundas
contunda
contundamos
contundáis
contundan
contundiera / contundiese
contundieras / contundieses
contundiera / contundiese
contundiéramos / contundiésemos
contundierais / contundieseis
contundieran / contundiesen
contundiere
contundieres
contundiere
contundiéremos
contundiereis
contundieren

contunde
contundí

contundid
contundan
contundiría
contundirías
contundiría
contundiríamos
contundiríais
contundirían
Infinitivocontundir
Gerundiocontundiendo
Participio
contundidocontundida
contundidoscontundidas

Flexiona como: partir

Palabra atestada en Diccionario de la lengua española