OSLIN - Es
Red Abierta de Información Léxica

afinar - verbo

a·fi·nar

Indicativo
Presente Pretérito Imperfecto Futuro Simple Pretérito Perfecto
afino
afinas / afinás
afina
afinamos
afináis
afinan
afinaba
afinabas
afinaba
afinábamos
afinabais
afinaban
afinaré
afinarás
afinará
afinaremos
afinaréis
afinarán
afiné
afinaste
afinó
afinamos
afinasteis
afinaron
Subjuntivo Imperativo Condicional
Presente Pretérito Perfecto
afine
afines
afine
afinemos
afinéis
afinen
afinara / afinase
afinaras / afinases
afinara / afinase
afináramos / afinásemos
afinarais / afinaseis
afinaran / afinasen
afinare
afinares
afinare
afináremos
afinareis
afinaren

afina
afiná

afinad
afinen
afinaría
afinarías
afinaría
afinaríamos
afinaríais
afinarían
Infinitivoafinar
Gerundioafinando
Participio
afinadoafinada
afinadosafinadas

Flexiona como: amar

forma nominal : afinación, afinado, afinadura, afinamiento

nombre agentivo : afinador

Palabra atestada en Diccionario de la lengua española