OSLIN - Es
Red Abierta de Información Léxica

consubstanciar - verbo

con·subs·tan·ciar

Indicativo
Presente Pretérito Imperfecto Futuro Simple Pretérito Perfecto
consubstancio
consubstancias / consubstanciás
consubstancia
consubstanciamos
consubstanciáis
consubstancian
consubstanciaba
consubstanciabas
consubstanciaba
consubstanciábamos
consubstanciabais
consubstanciaban
consubstanciaré
consubstanciarás
consubstanciará
consubstanciaremos
consubstanciaréis
consubstanciarán
consubstancié
consubstanciaste
consubstanció
consubstanciamos
consubstanciasteis
consubstanciaron
Subjuntivo Imperativo Condicional
Presente Pretérito Perfecto
consubstancie
consubstancies
consubstancie
consubstanciemos
consubstanciéis
consubstancien
consubstanciara / consubstanciase
consubstanciaras / consubstanciases
consubstanciara / consubstanciase
consubstanciáramos / consubstanciásemos
consubstanciarais / consubstanciaseis
consubstanciaran / consubstanciasen
consubstanciare
consubstanciares
consubstanciare
consubstanciáremos
consubstanciareis
consubstanciaren

consubstancia
consubstanciá

consubstanciad
consubstancien
consubstanciaría
consubstanciarías
consubstanciaría
consubstanciaríamos
consubstanciaríais
consubstanciarían
Infinitivoconsubstanciar
Gerundioconsubstanciando
Participio
consubstanciadoconsubstanciada
consubstanciadosconsubstanciadas

Flexiona como: amar

Palabra atestada en Diccionario de la lengua española