OSLIN - Es
Red Abierta de Información Léxica

concuasar - verbo

con·cua·sar

Indicativo
Presente Pretérito Imperfecto Futuro Simple Pretérito Perfecto
concuaso
concuasas / concuasás
concuasa
concuasamos
concuasáis
concuasan
concuasaba
concuasabas
concuasaba
concuasábamos
concuasabais
concuasaban
concuasaré
concuasarás
concuasará
concuasaremos
concuasaréis
concuasarán
concuasé
concuasaste
concuasó
concuasamos
concuasasteis
concuasaron
Subjuntivo Imperativo Condicional
Presente Pretérito Perfecto
concuase
concuases
concuase
concuasemos
concuaséis
concuasen
concuasara / concuasase
concuasaras / concuasases
concuasara / concuasase
concuasáramos / concuasásemos
concuasarais / concuasaseis
concuasaran / concuasasen
concuasare
concuasares
concuasare
concuasáremos
concuasareis
concuasaren

concuasa
concuasá

concuasad
concuasen
concuasaría
concuasarías
concuasaría
concuasaríamos
concuasaríais
concuasarían
Infinitivoconcuasar
Gerundioconcuasando
Participio
concuasadoconcuasada
concuasadosconcuasadas

Flexiona como: amar

Palabra atestada en Diccionario de la lengua española