OSLIN - Es
Red Abierta de Información Léxica

cojear - verbo

co·je·ar

Indicativo
Presente Pretérito Imperfecto Futuro Simple Pretérito Perfecto
cojeo
cojeas / cojeás
cojea
cojeamos
cojeáis
cojean
cojeaba
cojeabas
cojeaba
cojeábamos
cojeabais
cojeaban
cojearé
cojearás
cojeará
cojearemos
cojearéis
cojearán
cojeé
cojeaste
cojeó
cojeamos
cojeasteis
cojearon
Subjuntivo Imperativo Condicional
Presente Pretérito Perfecto
cojee
cojees
cojee
cojeemos
cojeéis
cojeen
cojeara / cojease
cojearas / cojeases
cojeara / cojease
cojeáramos / cojeásemos
cojearais / cojeaseis
cojearan / cojeasen
cojeare
cojeares
cojeare
cojeáremos
cojeareis
cojearen

cojea
cojeá

cojead
cojeen
cojearía
cojearías
cojearía
cojearíamos
cojearíais
cojearían
Infinitivocojear
Gerundiocojeando
Participio
cojeadocojeada
cojeadoscojeadas

Flexiona como: amar

Palabra atestada en Diccionario de la lengua española