OSLIN - Es
Red Abierta de Información Léxica

coitar - verbo

coi·tar

Indicativo
Presente Pretérito Imperfecto Futuro Simple Pretérito Perfecto
coito
coitas / coitás
coita
coitamos
coitáis
coitan
coitaba
coitabas
coitaba
coitábamos
coitabais
coitaban
coitaré
coitarás
coitará
coitaremos
coitaréis
coitarán
coité
coitaste
coitó
coitamos
coitasteis
coitaron
Subjuntivo Imperativo Condicional
Presente Pretérito Perfecto
coite
coites
coite
coitemos
coitéis
coiten
coitara / coitase
coitaras / coitases
coitara / coitase
coitáramos / coitásemos
coitarais / coitaseis
coitaran / coitasen
coitare
coitares
coitare
coitáremos
coitareis
coitaren

coita
coitá

coitad
coiten
coitaría
coitarías
coitaría
coitaríamos
coitaríais
coitarían
Infinitivocoitar
Gerundiocoitando
Participio
coitadocoitada
coitadoscoitadas

Flexiona como: amar

Palabra atestada en Diccionario de la lengua española