OSLIN - Es
Red Abierta de Información Léxica

cognominar - verbo

cog·no·mi·nar

Indicativo
Presente Pretérito Imperfecto Futuro Simple Pretérito Perfecto
cognomino
cognominas / cognominás
cognomina
cognominamos
cognomináis
cognominan
cognominaba
cognominabas
cognominaba
cognominábamos
cognominabais
cognominaban
cognominaré
cognominarás
cognominará
cognominaremos
cognominaréis
cognominarán
cognominé
cognominaste
cognominó
cognominamos
cognominasteis
cognominaron
Subjuntivo Imperativo Condicional
Presente Pretérito Perfecto
cognomine
cognomines
cognomine
cognominemos
cognominéis
cognominen
cognominara / cognominase
cognominaras / cognominases
cognominara / cognominase
cognomináramos / cognominásemos
cognominarais / cognominaseis
cognominaran / cognominasen
cognominare
cognominares
cognominare
cognomináremos
cognominareis
cognominaren

cognomina
cognominá

cognominad
cognominen
cognominaría
cognominarías
cognominaría
cognominaríamos
cognominaríais
cognominarían
Infinitivocognominar
Gerundiocognominando
Participio
cognominadocognominada
cognominadoscognominadas

Flexiona como: amar

Palabra atestada en Diccionario de la lengua española