OSLIN - Es
Red Abierta de Información Léxica

adunar - verbo

a·du·nar

Indicativo
Presente Pretérito Imperfecto Futuro Simple Pretérito Perfecto
aduno
adunas / adunás
aduna
adunamos
adunáis
adunan
adunaba
adunabas
adunaba
adunábamos
adunabais
adunaban
adunaré
adunarás
adunará
adunaremos
adunaréis
adunarán
aduné
adunaste
adunó
adunamos
adunasteis
adunaron
Subjuntivo Imperativo Condicional
Presente Pretérito Perfecto
adune
adunes
adune
adunemos
adunéis
adunen
adunara / adunase
adunaras / adunases
adunara / adunase
adunáramos / adunásemos
adunarais / adunaseis
adunaran / adunasen
adunare
adunares
adunare
adunáremos
adunareis
adunaren

aduna
aduná

adunad
adunen
adunaría
adunarías
adunaría
adunaríamos
adunaríais
adunarían
Infinitivoadunar
Gerundioadunando
Participio
adunadoadunada
adunadosadunadas

Flexiona como: amar

forma nominal : adunación

Palabra atestada en Diccionario de la lengua española