OSLIN - Es
Red Abierta de Información Léxica

coaptar - verbo

co·ap·tar

Indicativo
Presente Pretérito Imperfecto Futuro Simple Pretérito Perfecto
coapto
coaptas / coaptás
coapta
coaptamos
coaptáis
coaptan
coaptaba
coaptabas
coaptaba
coaptábamos
coaptabais
coaptaban
coaptaré
coaptarás
coaptará
coaptaremos
coaptaréis
coaptarán
coapté
coaptaste
coaptó
coaptamos
coaptasteis
coaptaron
Subjuntivo Imperativo Condicional
Presente Pretérito Perfecto
coapte
coaptes
coapte
coaptemos
coaptéis
coapten
coaptara / coaptase
coaptaras / coaptases
coaptara / coaptase
coaptáramos / coaptásemos
coaptarais / coaptaseis
coaptaran / coaptasen
coaptare
coaptares
coaptare
coaptáremos
coaptareis
coaptaren

coapta
coaptá

coaptad
coapten
coaptaría
coaptarías
coaptaría
coaptaríamos
coaptaríais
coaptarían
Infinitivocoaptar
Gerundiocoaptando
Participio
coaptadocoaptada
coaptadoscoaptadas

Flexiona como: amar

forma nominal : coaptación

Palabra atestada en Diccionario de la lengua española