OSLIN - Es
Red Abierta de Información Léxica

coadyuvar - verbo

co·ad·yu·var

Indicativo
Presente Pretérito Imperfecto Futuro Simple Pretérito Perfecto
coadyuvo
coadyuvas / coadyuvás
coadyuva
coadyuvamos
coadyuváis
coadyuvan
coadyuvaba
coadyuvabas
coadyuvaba
coadyuvábamos
coadyuvabais
coadyuvaban
coadyuvaré
coadyuvarás
coadyuvará
coadyuvaremos
coadyuvaréis
coadyuvarán
coadyuvé
coadyuvaste
coadyuvó
coadyuvamos
coadyuvasteis
coadyuvaron
Subjuntivo Imperativo Condicional
Presente Pretérito Perfecto
coadyuve
coadyuves
coadyuve
coadyuvemos
coadyuvéis
coadyuven
coadyuvara / coadyuvase
coadyuvaras / coadyuvases
coadyuvara / coadyuvase
coadyuváramos / coadyuvásemos
coadyuvarais / coadyuvaseis
coadyuvaran / coadyuvasen
coadyuvare
coadyuvares
coadyuvare
coadyuváremos
coadyuvareis
coadyuvaren

coadyuva
coadyuvá

coadyuvad
coadyuven
coadyuvaría
coadyuvarías
coadyuvaría
coadyuvaríamos
coadyuvaríais
coadyuvarían
Infinitivocoadyuvar
Gerundiocoadyuvando
Participio
coadyuvadocoadyuvada
coadyuvadoscoadyuvadas

Flexiona como: amar

nombre agentivo : coadyuvador, coadyuvante

Palabra atestada en Diccionario de la lengua española