OSLIN - Es
Red Abierta de Información Léxica

clarear - verbo

cla·re·ar

Indicativo
Presente Pretérito Imperfecto Futuro Simple Pretérito Perfecto
clareo
clareas / clareás
clarea
clareamos
clareáis
clarean
clareaba
clareabas
clareaba
clareábamos
clareabais
clareaban
clarearé
clarearás
clareará
clarearemos
clarearéis
clarearán
clareé
clareaste
clareó
clareamos
clareasteis
clarearon
Subjuntivo Imperativo Condicional
Presente Pretérito Perfecto
claree
clarees
claree
clareemos
clareéis
clareen
clareara / clarease
clarearas / clareases
clareara / clarease
clareáramos / clareásemos
clarearais / clareaseis
clarearan / clareasen
clareare
clareares
clareare
clareáremos
clareareis
clarearen

clarea
clareá

claread
clareen
clarearía
clarearías
clarearía
clarearíamos
clarearíais
clarearían
Infinitivoclarear
Gerundioclareando
Participio
clareadoclareada
clareadosclareadas

Flexiona como: amar

forma nominal : clareo

Palabra atestada en Diccionario de la lengua española