OSLIN - Es
Red Abierta de Información Léxica

clamar - verbo

cla·mar

Indicativo
Presente Pretérito Imperfecto Futuro Simple Pretérito Perfecto
clamo
clamas / clamás
clama
clamamos
clamáis
claman
clamaba
clamabas
clamaba
clamábamos
clamabais
clamaban
clamaré
clamarás
clamará
clamaremos
clamaréis
clamarán
clamé
clamaste
clamó
clamamos
clamasteis
clamaron
Subjuntivo Imperativo Condicional
Presente Pretérito Perfecto
clame
clames
clame
clamemos
claméis
clamen
clamara / clamase
clamaras / clamases
clamara / clamase
clamáramos / clamásemos
clamarais / clamaseis
clamaran / clamasen
clamare
clamares
clamare
clamáremos
clamareis
clamaren

clama
clamá

clamad
clamen
clamaría
clamarías
clamaría
clamaríamos
clamaríais
clamarían
Infinitivoclamar
Gerundioclamando
Participio
clamadoclamada
clamadosclamadas

Flexiona como: amar

Palabra atestada en Diccionario de la lengua española