OSLIN - Es
Red Abierta de Información Léxica

censar - verbo

cen·sar

Indicativo
Presente Pretérito Imperfecto Futuro Simple Pretérito Perfecto
censo
censas / censás
censa
censamos
censáis
censan
censaba
censabas
censaba
censábamos
censabais
censaban
censaré
censarás
censará
censaremos
censaréis
censarán
censé
censaste
censó
censamos
censasteis
censaron
Subjuntivo Imperativo Condicional
Presente Pretérito Perfecto
cense
censes
cense
censemos
censéis
censen
censara / censase
censaras / censases
censara / censase
censáramos / censásemos
censarais / censaseis
censaran / censasen
censare
censares
censare
censáremos
censareis
censaren

censa
censá

censad
censen
censaría
censarías
censaría
censaríamos
censaríais
censarían
Infinitivocensar
Gerundiocensando
Participio
censadocensada
censadoscensadas

Flexiona como: amar

Palabra atestada en Diccionario de la lengua española