OSLIN - Es
Red Abierta de Información Léxica

causticar - verbo

caus·ti·car

Indicativo
Presente Pretérito Imperfecto Futuro Simple Pretérito Perfecto
caustico
causticas / causticás
caustica
causticamos
causticáis
caustican
causticaba
causticabas
causticaba
causticábamos
causticabais
causticaban
causticaré
causticarás
causticará
causticaremos
causticaréis
causticarán
caustiqué
causticaste
causticó
causticamos
causticasteis
causticaron
Subjuntivo Imperativo Condicional
Presente Pretérito Perfecto
caustique
caustiques
caustique
caustiquemos
caustiquéis
caustiquen
causticara / causticase
causticaras / causticases
causticara / causticase
causticáramos / causticásemos
causticarais / causticaseis
causticaran / causticasen
causticare
causticares
causticare
causticáremos
causticareis
causticaren

caustica
causticá

causticad
caustiquen
causticaría
causticarías
causticaría
causticaríamos
causticaríais
causticarían
Infinitivocausticar
Gerundiocausticando
Participio
causticadocausticada
causticadoscausticadas

Flexiona como: secar

Palabra atestada en Diccionario de la lengua española