OSLIN - Es
Red Abierta de Información Léxica

castigar - verbo

cas·ti·gar

Indicativo
Presente Pretérito Imperfecto Futuro Simple Pretérito Perfecto
castigo
castigas / castigás
castiga
castigamos
castigáis
castigan
castigaba
castigabas
castigaba
castigábamos
castigabais
castigaban
castigaré
castigarás
castigará
castigaremos
castigaréis
castigarán
castigué
castigaste
castigó
castigamos
castigasteis
castigaron
Subjuntivo Imperativo Condicional
Presente Pretérito Perfecto
castigue
castigues
castigue
castiguemos
castiguéis
castiguen
castigara / castigase
castigaras / castigases
castigara / castigase
castigáramos / castigásemos
castigarais / castigaseis
castigaran / castigasen
castigare
castigares
castigare
castigáremos
castigareis
castigaren

castiga
castigá

castigad
castiguen
castigaría
castigarías
castigaría
castigaríamos
castigaríais
castigarían
Infinitivocastigar
Gerundiocastigando
Participio
castigadocastigada
castigadoscastigadas

Flexiona como: delegar

forma nominal : castigo

nombre agentivo : castigador

Palabra atestada en Diccionario de la lengua española