OSLIN - Es
Red Abierta de Información Léxica

capear - verbo

ca·pe·ar

Indicativo
Presente Pretérito Imperfecto Futuro Simple Pretérito Perfecto
capeo
capeas / capeás
capea
capeamos
capeáis
capean
capeaba
capeabas
capeaba
capeábamos
capeabais
capeaban
capearé
capearás
capeará
capearemos
capearéis
capearán
capeé
capeaste
capeó
capeamos
capeasteis
capearon
Subjuntivo Imperativo Condicional
Presente Pretérito Perfecto
capee
capees
capee
capeemos
capeéis
capeen
capeara / capease
capearas / capeases
capeara / capease
capeáramos / capeásemos
capearais / capeaseis
capearan / capeasen
capeare
capeares
capeare
capeáremos
capeareis
capearen

capea
capeá

capead
capeen
capearía
capearías
capearía
capearíamos
capearíais
capearían
Infinitivocapear
Gerundiocapeando
Participio
capeadocapeada
capeadoscapeadas

Flexiona como: amar

forma nominal : capea, capeada, capeo, capeadera

Palabra atestada en Diccionario de la lengua española