OSLIN - Es
Red Abierta de Información Léxica

capacear - verbo

ca·pa·ce·ar

Indicativo
Presente Pretérito Imperfecto Futuro Simple Pretérito Perfecto
capaceo
capaceas / capaceás
capacea
capaceamos
capaceáis
capacean
capaceaba
capaceabas
capaceaba
capaceábamos
capaceabais
capaceaban
capacearé
capacearás
capaceará
capacearemos
capacearéis
capacearán
capaceé
capaceaste
capaceó
capaceamos
capaceasteis
capacearon
Subjuntivo Imperativo Condicional
Presente Pretérito Perfecto
capacee
capacees
capacee
capaceemos
capaceéis
capaceen
capaceara / capacease
capacearas / capaceases
capaceara / capacease
capaceáramos / capaceásemos
capacearais / capaceaseis
capacearan / capaceasen
capaceare
capaceares
capaceare
capaceáremos
capaceareis
capacearen

capacea
capaceá

capacead
capaceen
capacearía
capacearías
capacearía
capacearíamos
capacearíais
capacearían
Infinitivocapacear
Gerundiocapaceando
Participio
capaceadocapaceada
capaceadoscapaceadas

Flexiona como: amar

Palabra atestada en Diccionario de la lengua española