OSLIN - Es
Red Abierta de Información Léxica

achuntar - verbo

a·chun·tar

Indicativo
Presente Pretérito Imperfecto Futuro Simple Pretérito Perfecto
achunto
achuntas / achuntás
achunta
achuntamos
achuntáis
achuntan
achuntaba
achuntabas
achuntaba
achuntábamos
achuntabais
achuntaban
achuntaré
achuntarás
achuntará
achuntaremos
achuntaréis
achuntarán
achunté
achuntaste
achuntó
achuntamos
achuntasteis
achuntaron
Subjuntivo Imperativo Condicional
Presente Pretérito Perfecto
achunte
achuntes
achunte
achuntemos
achuntéis
achunten
achuntara / achuntase
achuntaras / achuntases
achuntara / achuntase
achuntáramos / achuntásemos
achuntarais / achuntaseis
achuntaran / achuntasen
achuntare
achuntares
achuntare
achuntáremos
achuntareis
achuntaren

achunta
achuntá

achuntad
achunten
achuntaría
achuntarías
achuntaría
achuntaríamos
achuntaríais
achuntarían
Infinitivoachuntar
Gerundioachuntando
Participio
achuntadoachuntada
achuntadosachuntadas

Flexiona como: amar

Palabra atestada en Diccionario de la lengua española