OSLIN - Es
Red Abierta de Información Léxica

cantusar - verbo

can·tu·sar

Indicativo
Presente Pretérito Imperfecto Futuro Simple Pretérito Perfecto
cantuso
cantusas / cantusás
cantusa
cantusamos
cantusáis
cantusan
cantusaba
cantusabas
cantusaba
cantusábamos
cantusabais
cantusaban
cantusaré
cantusarás
cantusará
cantusaremos
cantusaréis
cantusarán
cantusé
cantusaste
cantusó
cantusamos
cantusasteis
cantusaron
Subjuntivo Imperativo Condicional
Presente Pretérito Perfecto
cantuse
cantuses
cantuse
cantusemos
cantuséis
cantusen
cantusara / cantusase
cantusaras / cantusases
cantusara / cantusase
cantusáramos / cantusásemos
cantusarais / cantusaseis
cantusaran / cantusasen
cantusare
cantusares
cantusare
cantusáremos
cantusareis
cantusaren

cantusa
cantusá

cantusad
cantusen
cantusaría
cantusarías
cantusaría
cantusaríamos
cantusaríais
cantusarían
Infinitivocantusar
Gerundiocantusando
Participio
cantusadocantusada
cantusadoscantusadas

Flexiona como: amar

Palabra atestada en Diccionario de la lengua española