OSLIN - Es
Red Abierta de Información Léxica

canturriar - verbo

can·tu·rriar

Indicativo
Presente Pretérito Imperfecto Futuro Simple Pretérito Perfecto
canturrio
canturrias / canturriás
canturria
canturriamos
canturriáis
canturrian
canturriaba
canturriabas
canturriaba
canturriábamos
canturriabais
canturriaban
canturriaré
canturriarás
canturriará
canturriaremos
canturriaréis
canturriarán
canturrié
canturriaste
canturrió
canturriamos
canturriasteis
canturriaron
Subjuntivo Imperativo Condicional
Presente Pretérito Perfecto
canturrie
canturries
canturrie
canturriemos
canturriéis
canturrien
canturriara / canturriase
canturriaras / canturriases
canturriara / canturriase
canturriáramos / canturriásemos
canturriarais / canturriaseis
canturriaran / canturriasen
canturriare
canturriares
canturriare
canturriáremos
canturriareis
canturriaren

canturria
canturriá

canturriad
canturrien
canturriaría
canturriarías
canturriaría
canturriaríamos
canturriaríais
canturriarían
Infinitivocanturriar
Gerundiocanturriando
Participio
canturriadocanturriada
canturriadoscanturriadas

Flexiona como: amar

forma nominal : canturria

Palabra atestada en Diccionario de la lengua española