OSLIN - Es
Red Abierta de Información Léxica

cantear - verbo

can·te·ar

Indicativo
Presente Pretérito Imperfecto Futuro Simple Pretérito Perfecto
canteo
canteas / canteás
cantea
canteamos
canteáis
cantean
canteaba
canteabas
canteaba
canteábamos
canteabais
canteaban
cantearé
cantearás
canteará
cantearemos
cantearéis
cantearán
canteé
canteaste
canteó
canteamos
canteasteis
cantearon
Subjuntivo Imperativo Condicional
Presente Pretérito Perfecto
cantee
cantees
cantee
canteemos
canteéis
canteen
canteara / cantease
cantearas / canteases
canteara / cantease
canteáramos / canteásemos
cantearais / canteaseis
cantearan / canteasen
canteare
canteares
canteare
canteáremos
canteareis
cantearen

cantea
canteá

cantead
canteen
cantearía
cantearías
cantearía
cantearíamos
cantearíais
cantearían
Infinitivocantear
Gerundiocanteando
Participio
canteadocanteada
canteadoscanteadas

Flexiona como: amar

Palabra atestada en Diccionario de la lengua española