OSLIN - Es
Red Abierta de Información Léxica

canonizar - verbo

ca·no·ni·zar

Indicativo
Presente Pretérito Imperfecto Futuro Simple Pretérito Perfecto
canonizo
canonizás / canonizas
canoniza
canonizamos
canonizáis
canonizan
canonizaba
canonizabas
canonizaba
canonizábamos
canonizabais
canonizaban
canonizaré
canonizarás
canonizará
canonizaremos
canonizaréis
canonizarán
canonicé
canonizaste
canonizó
canonizamos
canonizasteis
canonizaron
Subjuntivo Imperativo Condicional
Presente Pretérito Perfecto
canonice
canonices
canonice
canonicemos
canonicéis
canonicen
canonizara / canonizase
canonizaras / canonizases
canonizara / canonizase
canonizáramos / canonizásemos
canonizarais / canonizaseis
canonizaran / canonizasen
canonizare
canonizares
canonizare
canonizáremos
canonizareis
canonizaren

canoniza
canonizá

canonizad
canonicen
canonizaría
canonizarías
canonizaría
canonizaríamos
canonizaríais
canonizarían
Infinitivocanonizar
Gerundiocanonizando
Participio
canonizadocanonizada
canonizadoscanonizadas

Flexiona como: cazar

forma nominal : canonización

Palabra atestada en Diccionario de la lengua española