OSLIN - Es
Red Abierta de Información Léxica

candonguear - verbo

can·don·gue·ar

Indicativo
Presente Pretérito Imperfecto Futuro Simple Pretérito Perfecto
candongueo
candongueas / candongueás
candonguea
candongueamos
candongueáis
candonguean
candongueaba
candongueabas
candongueaba
candongueábamos
candongueabais
candongueaban
candonguearé
candonguearás
candongueará
candonguearemos
candonguearéis
candonguearán
candongueé
candongueaste
candongueó
candongueamos
candongueasteis
candonguearon
Subjuntivo Imperativo Condicional
Presente Pretérito Perfecto
candonguee
candonguees
candonguee
candongueemos
candongueéis
candongueen
candongueara / candonguease
candonguearas / candongueases
candongueara / candonguease
candongueáramos / candongueásemos
candonguearais / candongueaseis
candonguearan / candongueasen
candongueare
candongueares
candongueare
candongueáremos
candongueareis
candonguearen

candonguea
candongueá

candonguead
candongueen
candonguearía
candonguearías
candonguearía
candonguearíamos
candonguearíais
candonguearían
Infinitivocandonguear
Gerundiocandongueando
Participio
candongueadocandongueada
candongueadoscandongueadas

Flexiona como: amar

Palabra atestada en Diccionario de la lengua española