OSLIN - Es
Red Abierta de Información Léxica

camotear - verbo

ca·mo·te·ar

Indicativo
Presente Pretérito Imperfecto Futuro Simple Pretérito Perfecto
camoteo
camoteas / camoteás
camotea
camoteamos
camoteáis
camotean
camoteaba
camoteabas
camoteaba
camoteábamos
camoteabais
camoteaban
camotearé
camotearás
camoteará
camotearemos
camotearéis
camotearán
camoteé
camoteaste
camoteó
camoteamos
camoteasteis
camotearon
Subjuntivo Imperativo Condicional
Presente Pretérito Perfecto
camotee
camotees
camotee
camoteemos
camoteéis
camoteen
camoteara / camotease
camotearas / camoteases
camoteara / camotease
camoteáramos / camoteásemos
camotearais / camoteaseis
camotearan / camoteasen
camoteare
camoteares
camoteare
camoteáremos
camoteareis
camotearen

camotea
camoteá

camotead
camoteen
camotearía
camotearías
camotearía
camotearíamos
camotearíais
camotearían
Infinitivocamotear
Gerundiocamoteando
Participio
camoteadocamoteada
camoteadoscamoteadas

Flexiona como: amar

Palabra atestada en Diccionario de la lengua española