OSLIN - Es
Red Abierta de Información Léxica

callantar - verbo

ca·llan·tar

Indicativo
Presente Pretérito Imperfecto Futuro Simple Pretérito Perfecto
callanto
callantas / callantás
callanta
callantamos
callantáis
callantan
callantaba
callantabas
callantaba
callantábamos
callantabais
callantaban
callantaré
callantarás
callantará
callantaremos
callantaréis
callantarán
callanté
callantaste
callantó
callantamos
callantasteis
callantaron
Subjuntivo Imperativo Condicional
Presente Pretérito Perfecto
callante
callantes
callante
callantemos
callantéis
callanten
callantara / callantase
callantaras / callantases
callantara / callantase
callantáramos / callantásemos
callantarais / callantaseis
callantaran / callantasen
callantare
callantares
callantare
callantáremos
callantareis
callantaren

callanta
callantá

callantad
callanten
callantaría
callantarías
callantaría
callantaríamos
callantaríais
callantarían
Infinitivocallantar
Gerundiocallantando
Participio
callantadocallantada
callantadoscallantadas

Flexiona como: amar

Palabra atestada en Diccionario de la lengua española