OSLIN - Es
Red Abierta de Información Léxica

calandrar - verbo

ca·lan·drar

Indicativo
Presente Pretérito Imperfecto Futuro Simple Pretérito Perfecto
calandro
calandras / calandrás
calandra
calandramos
calandráis
calandran
calandraba
calandrabas
calandraba
calandrábamos
calandrabais
calandraban
calandraré
calandrarás
calandrará
calandraremos
calandraréis
calandrarán
calandré
calandraste
calandró
calandramos
calandrasteis
calandraron
Subjuntivo Imperativo Condicional
Presente Pretérito Perfecto
calandre
calandres
calandre
calandremos
calandréis
calandren
calandrara / calandrase
calandraras / calandrases
calandrara / calandrase
calandráramos / calandrásemos
calandrarais / calandraseis
calandraran / calandrasen
calandrare
calandrares
calandrare
calandráremos
calandrareis
calandraren

calandra
calandrá

calandrad
calandren
calandraría
calandrarías
calandraría
calandraríamos
calandraríais
calandrarían
Infinitivocalandrar
Gerundiocalandrando
Participio
calandradocalandrada
calandradoscalandradas

Flexiona como: amar

forma nominal : calandrado

Palabra atestada en Diccionario de la lengua española