OSLIN - Es
Red Abierta de Información Léxica

burilar - verbo

bu·ri·lar

Indicativo
Presente Pretérito Imperfecto Futuro Simple Pretérito Perfecto
burilo
burilas / burilás
burila
burilamos
buriláis
burilan
burilaba
burilabas
burilaba
burilábamos
burilabais
burilaban
burilaré
burilarás
burilará
burilaremos
burilaréis
burilarán
burilé
burilaste
buriló
burilamos
burilasteis
burilaron
Subjuntivo Imperativo Condicional
Presente Pretérito Perfecto
burile
buriles
burile
burilemos
buriléis
burilen
burilara / burilase
burilaras / burilases
burilara / burilase
buriláramos / burilásemos
burilarais / burilaseis
burilaran / burilasen
burilare
burilares
burilare
buriláremos
burilareis
burilaren

burila
burilá

burilad
burilen
burilaría
burilarías
burilaría
burilaríamos
burilaríais
burilarían
Infinitivoburilar
Gerundioburilando
Participio
buriladoburilada
buriladosburiladas

Flexiona como: amar

forma nominal : buriladura

nombre agentivo : burilador

Palabra atestada en Diccionario de la lengua española