OSLIN - Es
Red Abierta de Información Léxica

brillar - verbo

bri·llar

Indicativo
Presente Pretérito Imperfecto Futuro Simple Pretérito Perfecto
brillo
brillas / brillás
brilla
brillamos
brilláis
brillan
brillaba
brillabas
brillaba
brillábamos
brillabais
brillaban
brillaré
brillarás
brillará
brillaremos
brillaréis
brillarán
brillé
brillaste
brilló
brillamos
brillasteis
brillaron
Subjuntivo Imperativo Condicional
Presente Pretérito Perfecto
brille
brilles
brille
brillemos
brilléis
brillen
brillara / brillase
brillaras / brillases
brillara / brillase
brilláramos / brillásemos
brillarais / brillaseis
brillaran / brillasen
brillare
brillares
brillare
brilláremos
brillareis
brillaren

brilla
brillá

brillad
brillen
brillaría
brillarías
brillaría
brillaríamos
brillaríais
brillarían
Infinitivobrillar
Gerundiobrillando
Participio
brilladobrillada
brilladosbrilladas

Flexiona como: amar

nombre agentivo : brillador

Palabra atestada en Diccionario de la lengua española