OSLIN - Es
Red Abierta de Información Léxica

bocadear - verbo

bo·ca·de·ar

Indicativo
Presente Pretérito Imperfecto Futuro Simple Pretérito Perfecto
bocadeo
bocadeas / bocadeás
bocadea
bocadeamos
bocadeáis
bocadean
bocadeaba
bocadeabas
bocadeaba
bocadeábamos
bocadeabais
bocadeaban
bocadearé
bocadearás
bocadeará
bocadearemos
bocadearéis
bocadearán
bocadeé
bocadeaste
bocadeó
bocadeamos
bocadeasteis
bocadearon
Subjuntivo Imperativo Condicional
Presente Pretérito Perfecto
bocadee
bocadees
bocadee
bocadeemos
bocadeéis
bocadeen
bocadeara / bocadease
bocadearas / bocadeases
bocadeara / bocadease
bocadeáramos / bocadeásemos
bocadearais / bocadeaseis
bocadearan / bocadeasen
bocadeare
bocadeares
bocadeare
bocadeáremos
bocadeareis
bocadearen

bocadea
bocadeá

bocadead
bocadeen
bocadearía
bocadearías
bocadearía
bocadearíamos
bocadearíais
bocadearían
Infinitivobocadear
Gerundiobocadeando
Participio
bocadeadobocadeada
bocadeadosbocadeadas

Flexiona como: amar

Palabra atestada en Diccionario de la lengua española