OSLIN - Es
Red Abierta de Información Léxica

bandar - verbo

ban·dar

Indicativo
Presente Pretérito Imperfecto Futuro Simple Pretérito Perfecto
bando
bandas / bandás
banda
bandamos
bandáis
bandan
bandaba
bandabas
bandaba
bandábamos
bandabais
bandaban
bandaré
bandarás
bandará
bandaremos
bandaréis
bandarán
bandé
bandaste
bandó
bandamos
bandasteis
bandaron
Subjuntivo Imperativo Condicional
Presente Pretérito Perfecto
bande
bandes
bande
bandemos
bandéis
banden
bandara / bandase
bandaras / bandases
bandara / bandase
bandáramos / bandásemos
bandarais / bandaseis
bandaran / bandasen
bandare
bandares
bandare
bandáremos
bandareis
bandaren

banda
bandá

bandad
banden
bandaría
bandarías
bandaría
bandaríamos
bandaríais
bandarían
Infinitivobandar
Gerundiobandando
Participio
bandadobandada
bandadosbandadas

Flexiona como: amar