OSLIN - Es
Red Abierta de Información Léxica

atorrar - verbo

a·to·rrar

Indicativo
Presente Pretérito Imperfecto Futuro Simple Pretérito Perfecto
atorro
atorras / atorrás
atorra
atorramos
atorráis
atorran
atorraba
atorrabas
atorraba
atorrábamos
atorrabais
atorraban
atorraré
atorrarás
atorrará
atorraremos
atorraréis
atorrarán
atorré
atorraste
atorró
atorramos
atorrasteis
atorraron
Subjuntivo Imperativo Condicional
Presente Pretérito Perfecto
atorre
atorres
atorre
atorremos
atorréis
atorren
atorrara / atorrase
atorraras / atorrases
atorrara / atorrase
atorráramos / atorrásemos
atorrarais / atorraseis
atorraran / atorrasen
atorrare
atorrares
atorrare
atorráremos
atorrareis
atorraren

atorra
atorrá

atorrad
atorren
atorraría
atorrarías
atorraría
atorraríamos
atorraríais
atorrarían
Infinitivoatorrar
Gerundioatorrando
Participio
atorradoatorrada
atorradosatorradas

Flexiona como: amar